Muggen en Caipirinhas
Door: Jolien Eijsink
Blijf op de hoogte en volg Jolien
12 Februari 2014 | Brazilië, São Paulo
Hoi allen!
Ik ben nu bijna twee weken aan het werk bij Estrela Nova en afgezien van de constant kwijlende en huilende baby´s bevalt het me goed. Wel blijkt mijn Portugese woordenschat nog te beperkt te zijn om aan alle gesprekken deel te nemen en gaan mijn slechte grappen alsmaar verloren in de vertaling (wat misschien maar beter is). Vandaar dat ik een nieuw lichaamsdeel heb ontwikkeld: een pocketwoordenboekje. Dat geblader levert enorm vlotte gesprekken op, kan ik je vertellen.
Gelukkig bezitten de collega´s engelengeduld en zijn ze enorm vriendelijk. Zo laten ze mij ook graag veel foto´s zien van hun lieve man of kind(eren). Wat onder meer betekent dat ik steeds vloeiender word in het zeggen van de kreten: Ah, que bonita! (´ah, wat een mooierd´), Muito bem! (´heel goed/mooi´) en Que pena! (´wat jammer´, voor als het kind echt heel lelijk is).
Elke ochtend worden de baby´s (17 stuks maar liefst) om 7 uur bij ons in de creche gedropt en mag ik ze samen met nog drie meisjes vermaken, voeden en verschonen. Het is inmiddels een illusie om te denken dat mijn zangkunst die mini-mensjes kan laten stoppen met huilen, maar dat zou ook aan mijn beperkte repertoire kunnen liggen. Ik kom niet veel verder dan ´Slaap kindje Slaap´, een verknipte versie van ´In de Maneschijn´ en vreemd genoeg ´Blurred Lines´ van Robin Thicke.
Mijn reistiming had overigens niet beter kunnen zijn. Het blijkt al sinds 1930 niet meer zo warm te zijn geweest in Sao Paulo in deze tijd van het jaar en ondanks het regenseizoen heeft het hier nog nul keer geregend. Hoera! Behalve dat feestelijke feit, blijken de Braziliaanse muggen dol te zijn op mijn gipswitte benen. Na zo´n vijf dagen telde ik 52 wijnpaarse bulten. Conclusie: na nog geen week tijd zat ik al bij de dokter. Muggenallergie. Ideaal. Gelukkig gaat het met medicatie nu stukken beter.
Om even wat chronoligsche feitjes en hoogtepunten te noemen: het eerste weekend ben ik met oom Jos en tante Hermien naar het Ibirapuera Park geweest (een soort Central Park in het midden van Sao Paulo, boordevol palmbomen en tropisch fruit) en op het Edificio Italia-gebouw met een bizar uitzicht over het chaotische stadsleven. Afgelopen weekend ben ik fijn twee dagen naar mijn familie in Holambra geweest, waar sinds mijn laatste bezoek veertien jaar geleden totaal niets is veranderd. Een korte samenvatting: barbecuen en caipirinhas en cervejas drinken aan het zwembad en paardrijden met mijn nichtje Paula.
Hoewel ik aardig op mijn plek zit hier in Brazil, heb ik ook nog vaag het idee dat het maar een tijdelijk iets is en dat ik zaterdag weer gewoon met broodjes sta te strooien bij Albert Heijn. Maar maak je geen zorgen, ik kom voorlopig nog lang niet terug.
Tot ziens, até logo!
xx Jolien
PS Bijgevoegd vind je enkele foto´s om mijn woorden kracht bij te zetten.
Ik ben nu bijna twee weken aan het werk bij Estrela Nova en afgezien van de constant kwijlende en huilende baby´s bevalt het me goed. Wel blijkt mijn Portugese woordenschat nog te beperkt te zijn om aan alle gesprekken deel te nemen en gaan mijn slechte grappen alsmaar verloren in de vertaling (wat misschien maar beter is). Vandaar dat ik een nieuw lichaamsdeel heb ontwikkeld: een pocketwoordenboekje. Dat geblader levert enorm vlotte gesprekken op, kan ik je vertellen.
Gelukkig bezitten de collega´s engelengeduld en zijn ze enorm vriendelijk. Zo laten ze mij ook graag veel foto´s zien van hun lieve man of kind(eren). Wat onder meer betekent dat ik steeds vloeiender word in het zeggen van de kreten: Ah, que bonita! (´ah, wat een mooierd´), Muito bem! (´heel goed/mooi´) en Que pena! (´wat jammer´, voor als het kind echt heel lelijk is).
Elke ochtend worden de baby´s (17 stuks maar liefst) om 7 uur bij ons in de creche gedropt en mag ik ze samen met nog drie meisjes vermaken, voeden en verschonen. Het is inmiddels een illusie om te denken dat mijn zangkunst die mini-mensjes kan laten stoppen met huilen, maar dat zou ook aan mijn beperkte repertoire kunnen liggen. Ik kom niet veel verder dan ´Slaap kindje Slaap´, een verknipte versie van ´In de Maneschijn´ en vreemd genoeg ´Blurred Lines´ van Robin Thicke.
Mijn reistiming had overigens niet beter kunnen zijn. Het blijkt al sinds 1930 niet meer zo warm te zijn geweest in Sao Paulo in deze tijd van het jaar en ondanks het regenseizoen heeft het hier nog nul keer geregend. Hoera! Behalve dat feestelijke feit, blijken de Braziliaanse muggen dol te zijn op mijn gipswitte benen. Na zo´n vijf dagen telde ik 52 wijnpaarse bulten. Conclusie: na nog geen week tijd zat ik al bij de dokter. Muggenallergie. Ideaal. Gelukkig gaat het met medicatie nu stukken beter.
Om even wat chronoligsche feitjes en hoogtepunten te noemen: het eerste weekend ben ik met oom Jos en tante Hermien naar het Ibirapuera Park geweest (een soort Central Park in het midden van Sao Paulo, boordevol palmbomen en tropisch fruit) en op het Edificio Italia-gebouw met een bizar uitzicht over het chaotische stadsleven. Afgelopen weekend ben ik fijn twee dagen naar mijn familie in Holambra geweest, waar sinds mijn laatste bezoek veertien jaar geleden totaal niets is veranderd. Een korte samenvatting: barbecuen en caipirinhas en cervejas drinken aan het zwembad en paardrijden met mijn nichtje Paula.
Hoewel ik aardig op mijn plek zit hier in Brazil, heb ik ook nog vaag het idee dat het maar een tijdelijk iets is en dat ik zaterdag weer gewoon met broodjes sta te strooien bij Albert Heijn. Maar maak je geen zorgen, ik kom voorlopig nog lang niet terug.
Tot ziens, até logo!
xx Jolien
PS Bijgevoegd vind je enkele foto´s om mijn woorden kracht bij te zetten.
-
12 Februari 2014 - 08:22
Tom:
1e!
Mooi verslag Lien :) -
12 Februari 2014 - 09:03
Madelon :
Jaaaaa, verslag nummer 2! Leuk leuk! X -
12 Februari 2014 - 09:15
Sietske:
Suuuuper Djolien! Alleen dan niet je muggenallergie, maar de rest en jaloersmakend. Leuk dat je foto's hebt toegevoegd. En wat een schattige baby'tjes! :) Ik hoop dat het gevoel, dat je zaterdag weer in de ah moet werken, snel verdwijnt en gewoon lekker kan genieten daar! -
12 Februari 2014 - 09:34
Yvonne:
Ik wilde graag anoniem blijven, maar het invullen van mijn naam was verplicht (dan weet je het even).
Haha Jolien, tranen in mijn ogen! Misschien kun je Blurred Lines de volgende keer uitbreiden met die dansmoves van je (I know you want it).
Goed om te horen dat je het naar je zo hebt!
Zie nu alweer uit naar je volgende verhaal!
Kus Yvonne (en stiekem eentje van Erik) -
12 Februari 2014 - 09:36
Connie Comen:
Misschien moet je de volgende keer iets van Miley Cyrus zingen! -
12 Februari 2014 - 11:18
Marlot:
Goed dat je het fijn hebt!!! Dikke kus uit Amsterdam en kalm an hè! (L) -
12 Februari 2014 - 12:30
Patrik Langendonk:
Jo-lien, leuk stukje! Ik zelf zat te denken aan "it's raining men". Dat heeft ooit meer mensen geinspireerd ;) veel plezier verder -
12 Februari 2014 - 12:30
Patrik Langendonk:
Jo-lien, leuk stukje! Ik zelf zat te denken aan "it's raining men". Dat heeft ooit meer mensen geinspireerd ;) veel plezier verder -
12 Februari 2014 - 12:35
Gijs:
ik kende de verhalen al via de skype, maar op deze manier beschreven zijn ze stukken mooier. ben heel trots op je. laat die zon maar door blijven schijnen zo, lief kind.
ps zing voor die babytjes eens liedjes van jannes of guus m. dat gaat helpen! -
12 Februari 2014 - 14:43
Alda:
Ha Jolien, wat fijn om te lezen dat het goed met je gaat in het mooie Brasil. Doe je iedereen veel groetjes uit Markvelde? Geniet ervan! En... graag tot het volgende leuke verhaal. -
13 Februari 2014 - 20:32
Mariett:
Ik vond het erg leuk om je verhaal te lezen en heb er helemaal een beeld bij!! Een toost op Brazilie, en drink een caipirinha namens mij! Tudo de bom, aproveita o tempo ai!! -
13 Februari 2014 - 22:46
Je Allerliefste Oom Uit Markvelde:
Wat mooi dat het je daar zo goed gaat. En die moppen gingen er altijd zo goed in. wat sneu toch.
Wel leuke en kleurrijke foto's. Die van dat paard en de baby strijden om de voorrang.
Ik besef me ten volle dat wij hier maar een beetje in de regen en aftandse winter zitten. Altijd maar hetzelfde, maar wel met veel medailles natuurlijk. Krijg je dat daar nog mee? Geen deelnemers uit Brasil natuurlijk.
Wil je iedereen veel groeten doen?
Jan, je weet vwel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
