Loca Lima

Ik heb Brazilie tijdelijk (ja ik mag tijdens het WK–voetbal terugkeren!) achter me gelaten, heb de Caipirinhas ingeruild voor de Pisto Sours, de churrascos voor de parrilladas en vertoef de komende tijd in Peru. Vorige week vrijdag nam ik afscheid van mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes in Sao Paulo, wat resulteerde in een open-podium-balkonfeest dat om half 3 `s middags begon en volgens mij ergens na middernacht afgelopen was. Wat ik wel zeker weet is dat ik twee keer naar de supermarkt terugmocht om de bier- en snaaivoorraad aan te vullen.

Het was moeilijk om Sao Paulo te verlaten zondag. Dat bedoel ik helaas meer letterlijk en minder sentimenteel dan het klinkt, want werkelijk alles hield mij tegen om het land uit te komen. Na de nodige zenuwslopende minuten bij de douane (gezeur over visa), bleek het vliegtuig vertraging te hebben. Gelukkig zat ik naast een Fransman die gezellige verhalen had over Zuid-Amerikaanse wijnen. Maar na vijf uur wachten waren die verhalen op, was de fransoos uitgeput, had ik behoefte aan een glas wijn en zat ik nog steeds niet in het vliegtuig op weg naar Colombia en Peru. En jawel: uiteindelijk werd de vlucht geannuleerd en werden we allemaal naar een ûberluxe hotel in Sao Paulo gebracht waar alles voor ons werd betaald. Gelukkig ben ik heel positief ingesteld en hoor je mij dus niet klagen.

De volgende ochtend werd ik uit de rij medereizigers geplukt en op een rechtstreekse vlucht naar Lima gezet. Ondanks dat gelukje was het niet de beste vlucht ooit. Turbulentie is tot daar aan toe, maar waarom ik naar een documentaire over Johan Cruijff moest kijken, geen idee. Inmiddels ben ik alweer vier dagen in Lima en heb ik een fijne kamer in het huis van de enorm behulpzame Gilma (de zus van de vrouw van de collega van mijn vader). Deze stad ademt chaos uit. En uitlaatgassen. Ook kan ik inmiddels alle fasen van een autoalarm meebliepen. Afgezien van Plaza de Armas, The Magic Water Circuit en de romantische wijk Barranco aan de Stille Oceaan ben ik niet echt onder de indruk van Lima. Zelfs niet na een tour door de stad en enkele musea samen met een lief, klein, Portugeessprekend Peruaans meisje. Die zich overigens kapot lachte om de aangapende menigte en vreemde opmerkingen van voorbijgangers bij het zien van een blonde reus (dat ben ik). Toen zelfs een groep politieagenten stil ging staan om een foto van mij te maken, was ik even bang dat ze zou stikken in haar lachbui.

Morgenvroeg vlieg ik om 06.00 naar Arequipa. In de volgende dagen bezoek ik onder andere Colca Canyon, Puno, Titicaka Lake, Cusco, Machu Picchu en Puerto Maldonado. Als alles goed gaat en ik niet ben opgevreten door een cobra of tijger, ben ik 18 mei weer in Lima.

Tot dan!

X Jolien